اولین جلوه کارهای هنری نوع بشر به پیش از تاریخ بازمی گردد. یافته های باستان شناسی نشان میدهد که بشر اولیه برای تسکین ترسها و نگرانیها، غمها و غصه های خود از نیروی تسکین بخش هنر استفاده می کرده و این شگرد تبدیل به  بخشی از ذات ما شده است .

سال گذشته، سال تراژدیهای بزرگ برای جهان بود. میلیونها تن جان خود را از دست دادند یا شاهد مرگ عزیزانشان بودند. کره زمین تبدیل  به زندان شد. در هر گوشه جهان مردم ناچار شدند در قرنطینه باشند.

شرایط  سختی که هنوز همچنان زندگی ما را تکان میدهد. نگرانیها و اضطرابهای ما همچنان ادامه دارد . هنوز نمیدانیم در آخر این داستان هولناک ما کجا خواهیم بود. چه کسی زنده خواهد بود و چه کسی جان خود را از دست خواهد داد یا چه کسانی بعد از این بحران هنوز قادر خواهند بود زندگی عادی خود را در پیش گیرند. 

در چنین شرایط پیچیده ای ادامه حیات ما نیاز به همیاری دارد تا بتوانیم امیدوارانه و با انرژی به زندگیمان ادامه دهیم. 

برنامه هنر ۱۴۰۰ کنگره ایرانیان کانادا در واقع تلاشی است برای ایجاد همبستگی جمعی با بکارگیری  نیروی درمانی نهفته در هنر. 

این پروژه با یک نمایشگاه نقاشی آغاز شده که تمرکز آن بر کار زنان است . علت این انتخاب  بر این اساس است که طبق  داده های بین المللی میزان فشار روحی و جسمی بر روی زنان بیشتر از مردان بوده و در جامعه سلامت روحی و جسمی زنان بیش از دیگران در معرض خطر است. 

همچنین داده های بین المللی نشان میدهد که زنان در بحران  کرونا بدلیل کم بودن دسترسی شان به منابع مالی درگیر مشکلات بیشتری از مردان هستند. بعلاوه در سراسر جهان درصد خشونتهای خانوادگی به دلیل فشارهای اجتماعی ناشی از خانه ماندن و قرنطینه بالا رفته است. 

دستتان را به دست ما بدهید تا از این معابر صعب العبور گذر کنیم. در چنین شرایطی جامعه جهانی نیاز به همدلی و اتحاد اجتماعی دارد. 

 آرزو خدیر، سمن طبسی نژاد، فوریه  ۲۰۲۱